"Nα καταστρέψουμε την οικονομία των μονοπωλίων"

Μανώλης Γλέζος: 

Η κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας 

πίσω από την οικονομική εξάρτηση

Συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο.

Για κυβέρνηση υποταγμένη στα συμφέροντα των ξένων που οδηγεί στην κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας κάνει λόγο μιλώντας στο Δρόμο ο Μανώλης Γλέζος, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι όποιος δεν βλέπει ότι το υπόβαθρο της οικονομικής εξάρτησης είναι η εθνική ανεξαρτησία, αποπροσανατολίζει το λαό. Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, συνδέει, επίσης, την ανακίνηση των ελληνοτουρκικών με τα επίδικα της συγκυρίας, σημειώνοντας ότι «είναι ένας ακόμα παράγοντας καταπίεσης και υποταγής της Ελλάδας».

Αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Μανώλης Γλέζος υπογραμμίζει ότι αν και δεν μπόρεσε να εκφραστεί ενιαία στις πρόσφατες εκλογές, ωστόσο, «υπάρχει. Δεν διαλύθηκε και εξακολουθεί να αποτελεί την ελπίδα και τον πόλο συσπείρωσης στον κόσμο της Αριστεράς». Επίσης ζητά την άμεση σύγκλιση της Γραμματείας και τη διεξαγωγή 4ης Πανελλαδικής. Τέλος σχολιάζοντας την πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη, επισημαίνει ότι «με το πολιτικό αισθητήριο που έχει, έπιασε τον παλμό και διείδε από τι έχει ανάγκη ο τόπος» και καταλήγει: «Το επόμενο βήμα, είναι όχι βέβαια να δημιουργηθεί το 51ο κόμμα της Αριστεράς, αλλά να κληθούν όλοι, χωρίς εξαιρέσεις και ηγεμονισμούς, σε μια κοινή σύσκεψη ευθύνης για την εξεύρεση της καλύτερης λύσης».

Η οικονομία σε βαθιά κρίση, λοιπόν; Τι εκτιμά ο Μανώλης Γλέζος;
Αρχικά να πω ότι από τη διάρκεια της κατοχής επιστήμονες, ειδικοί οικονομολόγοι, είχαν αρχίσει και δημιουργούσαν πρόγραμμα το οποίο εμφανίστηκε στη δημοσιότητα το 1945 και έδειχνε πώς μπορεί η χώρα να σωθεί από το ξένο κεφάλαιο. Δηλαδή, για μας η οικονομία συνδέεται με το πρόβλημα της εθνικής ανεξαρτησίας. Το 1821-28 απελευθερωθήκαμε, κερδίσαμε τη λευτεριά μας, αλλά δεν κερδίσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία. Οικονομικά η χώρα ήταν υποταγμένη στους ξένους και συνεχώς δανειζόταν. Η οικονομία της χώρας είναι υποταγμένη, δεν μας αφήνουν να δημιουργήσουμε ούτε βαριά βιομηχανία, ούτε αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μας επιτρέπουν. Συνεπώς, όταν μιλάμε εδώ για την οικονομία της χώρας, το βασικό θέμα είναι η εθνική ανεξαρτησία. Θα αποκτήσουμε εθνική ανεξαρτησία ή δεν θα αποκτήσουμε;
Ας πάμε στα δημόσια οικονομικά. Τα δημόσια οικονομικά είναι έσοδα και έξοδα. Να δούμε τα έξοδα. Για ποιο λόγο η Ελλάδα να πληρώνει για εξοπλιστικές δαπάνες ένα τεράστιο ποσό, όταν όλες οι άλλες χώρες της Ευρώπης, έχουν το μισό και πιο κάτω; Λένε πολλοί ότι είναι η απειλή της Τουρκίας. Αν είναι δυνατόν. Και τονίζω: ο στρατός της Ιταλίας ήταν 8 εκατ. λόγχες, όπως έλεγε ο Μουσολίνι, ενώ ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν τότε 7.335.000. Δεν είχαμε αεροπλάνα και άρματα μάχης. Τελικά τους νικήσαμε ή όχι; Σημασία έχει η απόφαση. Εδώ μπαίνει και το άλλο θέμα. Τα σύνορα της Ε.Ε. πού είναι; Και γιατί να προσβάλει η Τουρκία τα σύνορα της Ε.Ε.; Πού είναι οι άλλες χώρες; Έτσι αποκαλύπτεται ολόκληρη η συμπαιγνία. Άρα, πρώτο δραστικό μέτρο η απόφαση για μια 5ετία να μην κάνουμε κανένα εξοπλιστικό πρόγραμμα.
Επίσης, το ΔΝΤ εστίασε πολύ την προσοχή του στο θέμα του διογκωμένου αριθμού των υπαλλήλων του κρατικού μηχανισμού. Εδώ γίνεται μία απάτη και μια συμπαιγνία ανάμεσα στο ΔΝΤ και στην κυβέρνηση. Άλλο είναι οι τομείς της Υγείας, της Παιδείας, της Έρευνας και της Ανάπτυξης, που έχουν κενά και παίρνουν τα λιγότερα κονδύλια του προϋπολογισμού και στους οποίους δεν μπορεί να γίνει καμιά περικοπή και άλλο είναι το ζήτημα των διογκωμένων υπουργείων, όπου ο κρατικός μηχανισμός πλεονάζει από τους αργόμισθους, τους υψηλόμισθους, τους πολυθεσίτες και όλο αυτόν τον εσμό των συμβούλων, οι οποίοι δεν έχουν άλλο στόχο από το πώς θα ξαναβγάλουν βουλευτή τον υπουργό τους για να διατηρήσουν τις θέσεις τους. Δεν μπορούμε συνεπώς να τα συγχέουμε.
Επίσης, το θέμα των εξόδων μπορεί να αντιμετωπιστεί αν κοπούν αποφασιστικά οι προκλητικές φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου.
Η Αριστερά, λοιπόν, έχει προτάσεις και στους νεοφώτιστους φωστήρες που λένε ότι θέλουμε να καταστρέψουμε την οικονομία της χώρας, απαντάμε ότι δεν θέλουμε να καταστρέψουμε την οικονομία του ελληνικού λαού, αλλά θέλουμε να καταστρέψουμε την οικονομία των μονοπωλίων. Θέλουμε να καταστρέψουμε την απληστία της κερδοφορίας, όχι τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας. Πρέπει να γίνει συνείδηση στον ελληνικό λαό ότι μπορούσαμε να βγούμε από το αδιέξοδο, εάν είχαμε μια κυβέρνηση πραγματικά λαϊκή, πατριωτική και όχι υποταγμένη στους ξένους. Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα. Η υποταγμένη στα συμφέροντα των ξένων κυβέρνηση δημιουργεί όλα τα ζητήματα.
Συνεπώς, δεν μιλάμε μόνο για οικονομική εξάρτηση. Η εθνική κυριαρχία έχει καταλυθεί. Όποιος δεν δει, ότι το υπόβαθρο όλης της υπόθεσης είναι η εθνική ανεξαρτησία, αποπροσανατολίζει το λαό.

Είδαμε από τη Βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου το διευθυντή του ΔΝΤ να μιλά στον ελληνικό λαό για «γιατρούς και θεραπείες»…
Σ’ όλο τον ελληνικό λαό θύμισε αμέσως την πρόσφατη δικτατορία και το δικτάτορα, που έβαλε σε γύψο τον ελληνικό λαό, γιατί αποφάσισε ότι είναι άρρωστος.
Το θέμα, όμως, που προκύπτει απ’ αυτού του είδους τη συμπεριφορά είναι: με ποιο δικαίωμα κλήθηκε να μιλήσει στο ελληνικό Κοινοβούλιο ο διευθυντής τους Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Ποιος του έδ  ωσε τη δυνατότητα να αποφαίνεται μ’ αυτόν τον τρόπο και να μιλάει μ’ αυτό το ύφος; Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οπότε ανακύπτει και πάλι το θέμα της Εθνικής Ανεξαρτησίας και ο αγώνας για να την αποκτήσουμε.

Συνδέονται τα προηγούμενα με το γεγονός ότι ξανανοίγει πάλι η κουβέντα για τα ελληνοτουρκικά;
Υπάρχει η λεγόμενη απειλή του casus belli σε πιθανή επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το Αιγαίο είναι ελληνική θάλασσα και δεν είναι ζήτημα σωβινισμού, αλλά διεθνούς δικαίου. Δεν ξεκινάω από καμιά αντίληψη εθνικιστική. Ξεκινάω από μια αντίληψη ουσιαστική. Γιατί ζητάω τα 12 μίλια; Ακριβώς για να σταματήσει η Τουρκία (όπου τα 6 μίλια αφήνουν κενά στο Αιγαίο) να διεκδικεί. Επίσης, να ρωτήσω, γιατί η Τουρκία εφαρμόζει τα 12 μίλια και στον Εύξεινο Πόντο και στη Μεσόγειο και δεν έχουμε δικαίωμα εμείς; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Γιατί εκείνοι και όχι εμείς; Συνεπώς, η όλη ιστορία είναι φανερή. Από χρόνια θέλουν τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Και φυσικά το σχέδιο υπάρχει και οι εταιρίες είναι έτοιμες να ’ρθουν για να κάνουν τη συνεκμετάλλευση, με στόχο να δίνουν ένα ποσοστό στην Τουρκία, ένα ποσοστό στην Ελλάδα και το υπόλοιπο να το κρατάνε αυτές.

Άρα, λέτε, ότι δεν είναι τυχαίο που αυτή την περίοδο ξανανοίγει το θέμα;
Είναι ένας ακόμα παράγοντας καταπίεσης και υποταγής της Ελλάδας. Με την Τουρκία είμαστε γείτονες και θα παραμείνουμε. Δεν μας χωρίζει τίποτε με τον τουρκικό λαό. Η φιλία των λαών πρέπει να παραμερίσει τις σοβινιστικές αντιλήψεις και να διώξει τους ξένους παράγοντες που για τα δικά τους συμφέροντα εξωθούν σε διχόνοιες.

Να περάσουμε στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων που εσείς το βάζετε εδώ και πολλές δεκαετίες…
Έχουμε πει και το έχουμε αποδείξει ότι στόχος μας είναι η φιλία ανάμεσα στον ελληνικό και τον γερμανικό λαό. Αλλά δεν μπορεί η Ελλάδα να στραγγαλίζεται σήμερα γιατί χρωστάει και ο άλλος που μας υποχρέωσε να του δανείσουμε στη διάρκεια της κατοχής να μην πληρώνει. Σε όλη την ιστορία της η Ελλάδα δανείζεται. Γιατί εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε και δεν είναι υποχρεωμένη η Γερμανία; Το 1946 συνήλθε στο Παρίσι η διάσκεψη των 19 χωρών που πολέμησαν στην Ευρώπη το ναζισμό και υποβάλαμε ένα αίτημα 13 δισ. Τα κατεβάσαμε σε 11,5 δισ. δολάρια και τελικά αποφάσισαν 7,1. Βλέπεις ότι πάντα -χωρίς να υπάρχει Ε.Ε. και διευθυντήριο- οι ισχυροί καταπίεζαν την Ελλάδα. Επίσης, αποφασίστηκε να μας πληρώσουν –έστω και με λίγα- η Ιταλία και η Βουλγαρία, οι οποίες και πληρώσανε. Θα βλέπανε ποτέ οι Ιταλοί και οι Βούλγαροι ελληνικό χώμα αν δεν ήταν η Γερμανία; Όχι. Ε, πώς γίνεται να πληρώνουν αυτοί και η Γερμανία να αρνείται; Δηλαδή ποια λογική, ποια νομιμοποίηση αυτοεξαίρεσης έχει η Γερμανία; Να σημειώσω, επίσης, ότι εάν δεν υπάρχει σήμερα Χίτλερ στη Γερμανία, αυτό σ’ ένα μεγάλο βαθμό οφείλεται και στον ελληνικό λαό. Για λόγους ευγνωμοσύνης και μόνο θα ’πρεπε σήμερα η Γερμανία όχι μόνο να ’χει πληρώσει, αλλά να στέκεται και φύλακας, να λέει μην πειράζετε την Ελλάδα. Αυτό περιμένω από τη Γερμανία σήμερα. Και το πνεύμα το δικό μας και του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών μας από τη Γερμανία προς την Ελλάδα είναι αυτό.
Το θέμα, λοιπόν, των γερμανικών επανορθώσεων αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Τα χρήματα αυτά είναι ιερά. Και μιλάμε για τεράστια ποσά. Τα 7 δισ. 100 εκατομμύρια δολάρια, αγοραστικής αξίας του 1938, σήμερα είναι 108 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους. Για βάλε 108 με 3% από το 1945 και δώθε. Για βάλε και 54 δισ. το αναγκαστικό δάνειο, πάμε στα 162 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους.


Πώς θα σχολιάζατε την κίνηση του Μίκη Θεοδωράκη;
Ο κόσμος της Αριστεράς απογοητευμένος από την πολυδιασπασμένη Αριστερά αποζητά αποκούμπι να στηριχτεί και δεν βρίσκει. Από καιρό υψώνονται κραυγές αγωνίας για ένα κίνημα σαν το ΕΑΜ και σαν την ΕΔΑ. Ο Μίκης, με το πολιτικό αισθητήριο που έχει, έπιασε τον παλμό και διείδε από τι έχει ανάγκη ο τόπος.
Το επόμενο βήμα, είναι όχι βέβαια να δημιουργηθεί το 51ο κόμμα της Αριστεράς, αλλά να κληθούν όλοι, χωρίς εξαιρέσεις και ηγεμονισμούς, σε μια κοινή σύσκεψη ευθύνης για την εξεύρεση της καλύτερης λύσης.

Ο "ΕΝΤΙΜΟΣ" ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ-ΜΕΡΚΕΛ

Τα σχόλια δικά σας, αγαπητοί αναγνώστες

Πρωταθλητές στο λάδωμα οι 'ηθικοί' Γερμανοί

Του Στέλιου Μορφίδη*

Αλλεπάλληλα σκάνδαλα δωροδοκίας κρατικών λειτουργών από εταιρείες που θέλουν να κερδίσουν συμβόλαια, κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών και λευκής σαρκός που λαδώνουν για να κάνουν εύκολα τη δουλειά τους, πτυχία ανώτατης εκπαίδευσης κατά παραγγελία, δωροδοκίες εργατοπατέρων... Η εικόνα μπορεί να παραπέμπει σε κάποια βαλκανική χώρα, ίσως και στην Ελλάδα. Αλλά όχι! Όλα τα προαναφερθέντα αφορούν μια χώρα «υπεράνω πάσης υποψίας», τη Γερμανία! Το μπαράζ σκανδάλων που αποκαλύπτονται τα τελευταία χρόνια καταρρίπτει την άποψη περί «ηθικών και νομοταγών» Γερμανών που φροντίζουν να δίνουν μαθήματα χρηστής συμπεριφοράς στους εταίρους τους. Αποδεικνύεται δε ότι έχουν αναγάγει το μπαξίσι σε επιστήμη! Κι αυτό, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν αφορά τις εμπορικές τους συναλλαγές μόνο στο εξωτερικό αλλά και στην εσωτερική αγορά. Η μόνη διαφορά είναι ότι ακόμα οι γερμανικές αρχές μπορούν να αντιδρούν στις καταγγελίες.

FORD MOTOR EUROPE: Φύλλο και φτερό δεκάδες στελέχη για τα κρυφά δωράκια από τους προμηθευτές

Την περασμένη εβδομάδα 100 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και της εισαγγελίας επέδραμαν στα κεντρικά γραφεία της Ford Motor Ευρώπης, στην Κολονία. Στόχος να βρουν αποδεικτικά στοιχεία σε μια υπόθεση δωροδοκίας στελεχών της αυτοκινητοβιομηχανίας από προμηθεύτριες εταιρείες με αντάλλαγμα την καλύτερη αντιμετώπιση στους διαγωνισμούς της Ford ή την εσωτερική πληροφόρηση. Στο μικροσκόπιο των αρχών, όπως ανακοίνωσε η εισαγγελία της Κολονίας, βρίσκονται δεκάδες στελέχη της εταιρείας που έπαιρναν κάθε είδους δωράκια και λειτουργούσαν εν αγνοία της εταιρείας. Προς τούτο έγιναν έρευνες σε 30 οικίες καθώς και σε μονάδα της Ford στο Λεβερκούζεν.

VOLKSWAGEN: Το σκάνδαλο με τους εργατοπατέρες, οι μίζες και τα πληρωμένα όργια

Στη Volkswagen, δύο στελέχη του ΔΣ και ο πρώην πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Klaus Volkert καταδικάστηκαν το 2007 και το 2008 για τη συμμετοχή τους σε σκάνδαλο δωροδοκίας ηγετών των εργατικών συνδικάτων με χορήγηση μετρητών, είτε με πληρωμένα όργια με εκδιδόμενες γυναίκες. Τούτο προκειμένου οι συνδικαλιστές, που κατέχουν θέση στο ΔΣ, να υποστηρίζουν τις θέσεις της διοίκησης.

DAIMLER: Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και σκάνδαλο με άρωμα Ελλάδας

Και η Daimler έγινε στόχος από τις αμερικανικές αρχές υπό το βάρος κατηγοριών ότι στελέχη της διέθεσαν αρκετά εκατομμύρια δολάρια σε δωροδοκίες προκειμένου να εξασφαλίζουν συμβόλαια στο εξωτερικό. Η κατηγορία αποσύρθηκε τον περασμένο Μάρτιο έπειτα από συμβιβασμό. Με βάση τη συμφωνία η μητρική κατέβαλε 185 εκατ. δολ. ως πρόστιμο και οι γερμανικές και ρωσικές θυγατρικές της δήλωσαν ένοχες για παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας στις ΗΠΑ. Η επιχείρηση μέσω δωροδοκιών εξασφάλιζε συμφωνίες σε 22 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. (Οι δωροδοκίες αφορούσαν 6.500 στρατιωτικά τζιπ, 36 ντιζελομηχανές του ΟΣΕ και λεωφορεία της ΕΘΕΛ).

ΜΑΝ: Έξτρα πληρωμές για χάρη των πωλήσεων, οι υπόγειες προμήθειες του ΗΛΠΑΠ

Ανάλογη ήταν και η υπόθεση της ΜΑΝ (κατασκευάστριας βαρέων οχημάτων), της οποίας δεκάδες στελέχη έχουν τεθεί υπό κατηγορία. Πρόκειται για υπαλλήλους του ομίλου και για άτομα εκτός, μέσω των οποίων μεταβιβάστηκαν δωροδοκίες ύψους 16 εκατ. ευρώ την περίοδο 2002-2005 με στόχο να ενισχυθούν οι πωλήσεις φορτηγών, ρυμουλκών και λεωφορείων. Το σκάνδαλο είχε και ελληνική προέκταση. Διαπιστώθηκε ότι έγιναν πληρωμές για μια σύμβαση του 2002 με τον ΗΛΠΑΠ για την προμήθεια 91 οχημάτων Ν 6216 και 40 αρθρωτών Ν 6221. Σημειώνεται ότι η ΜΑΝ συμμετείχε ακόμα στην υλοποίηση προγραμμάτων του Υπουργείου Άμυνας ύψους 21 εκατ. ευρώ για το διάστημα 2000-2003.

FERROSTAAL - THYSSEN: Παράνομες χρηματοδοτήσεις, οι μεσάζοντες και τα ελληνικά υποβρύχια

Η εισαγγελία του Μονάχου ερευνά διεξοδικά το ρόλο της γερμανικής Ferrostaal και της Thyssen στις συμβάσεις κατασκευής υποβρυχίων για την Ελλάδα, πλοίων και μονάδων παραγωγής για χώρες της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής. Οι δύο εταιρείες είχαν συστήσει θυγατρική, τη MFI, που μοίραζε παράνομα χρήματα σε όλο τον κόσμο για να εξασφαλίσει ακριβές συμβάσεις. Η MFI φέρεται να έχει εκταμιεύσει πάνω από 82 εκατ. ευρώ προς Έλληνες μεσάζοντες, για πληρωμές που σχετίζονται με την παραγγελία τριών αρχικά υποβρυχίων τύπου 214 (μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ο περιβόητος «Παπανικολής»), που αργότερα έγιναν τέσσερα, αξίας 1,8 δισ. ευρώ, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου.

DEUTSCHE BAHN: Τα deals με τους γερμανικούς σιδηροδρόμους, κομπίνες με αναθέσεις έργων

Ελληνικό «άρωμα» είχε και το σκάνδαλο δωροδοκιών που αφορούσε τους γερμανικούς σιδηροδρόμους (Deutsche Bahn). Ήδη δέκα μάνατζερ της θυγατρικής Deutsche Bahn International, που εμπλέκονται σε δωροδοκίες ύψους 5 εκατ. ευρώ για τη διασφάλιση ανάθεσης έργων σε άλλες χώρες, έχουν απομακρυνθεί και διώκονται ποινικά. Σύμφωνα με τις έρευνες των αρχών, από το 2005 και μετά οι μάνατζερ αυτοί δωροδοκούσαν διευθυντικά στελέχη στην Ελλάδα, τη Ρουάντα, την Αλγερία, την Τανζανία και τη Λιβύη.

DEUTSCHE TELEKOM: «Έσπρωξαν» την εξαγορά της MakTel, στο μικροσκόπιο οκτώ μάνατζερ

Επί τέσσερα χρόνια οι ΗΠΑ ερευνούν τη δραστηριότητα της Deutsche Telekom στο Μαυροβούνιο και τα Σκόπια. Στις έρευνες έχει εμπλακεί και η εισαγγελία της Βόννης (μετά από αμερικανικό αίτημα), που ελέγχει τον επικεφαλής του ομίλου Rene Obermann και επτά ακόμη μάνατζερ και συνεργάτες. Όλοι οι παραπάνω ελέγχονται για δωροδοκίες ύψους 31 εκατ. ευρώ προς πολιτικούς στις δύο βαλκανικές χώρες προκειμένου να προχωρήσει η εξαγορά της MakTel στα Σκόπια ύψους 700 εκατ. ευρώ απ’ την ουγγρική θυγατρική της Deutsche Telekom, Magyar Telekom. «Όλες οι κυβερνήσεις (στα Σκόπια) ωφελήθηκαν από την Telekom, γιατί μέσω της εταιρείας αυτής ξεπλύθηκε πολύ χρήμα…», δήλωνε το Σεπτέμβριο ο πρώην επικεφαλής της MakTel, Σίμε Γκρούεφσκι.

HSH NORDBANK: Δωροδοκία Τούρκων δικαστών, ήθελε να γλιτώσει αποζημιώσεις

Σε ομολογία-σοκ για τη δωροδοκία Τούρκων δικαστών λέγεται ότι αναγκάστηκε να προβεί το ΔΣ μιας εκ των μεγαλύτερων κρατικών τραπεζών της Γερμανίας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου η HSH Nordbank, είναι ύποπτη για τη δωροδοκία δικαστών ώστε να αποφύγει να δώσει αποζημιώσεις σε μία μακρόχρονη δικαστική διαμάχη που έχει με Τούρκο εφοπλιστή. Σύμφωνα με την Sueddeutsche Zeitung η δωροδοκία έγινε μέσω συνεργαζόμενης τουρκικής εταιρείας ασφάλειας με το όνομα Prevent και ήταν ύψους 3,5 εκατ. ευρώ. Το περιοδικό Der Spiegel αναφέρει ότι τα πρακτικά συνεδρίασης του ΔΣ της τράπεζας τον Ιούνιο του 2009 παρείχαν σαφείς ενδείξεις του γεγονότος και καθώς οι αρχές ξεκινούσαν έλεγχο, η τράπεζα προτίμησε να παραδώσει η ίδια όλα τα στοιχεία. Ο CEO Dirk Jens Nonnenmacher αναμένεται να εκδιωχθεί από την τράπεζα.

ΜΑΣΤΡΟΠΕΙΑ: Οι ροζ βίζες από γερμανικές πρεσβείες, κυκλώματα διακίνησης λευκής σαρκός

Σκάνδαλο μεγατόνων στο οποίο εμπλέκονται διπλωματικοί υπάλληλοι της Γερμανίας που είχαν έδρα τη Ν. Αφρική, τη Λατ. Αμερική και τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα το περιοδικό Der Spiegel. Σύμφωνα με το δημοσίευμα το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας ερευνά τουλάχιστον οκτώ υποθέσεις για δωροδοκία υπαλλήλων και πιθανή συμμετοχή τους σε κυκλώματα διακίνησης λευκής σαρκός. Δεκάδες υπάλληλοι στις πρεσβείες της Γερμανίας στις περιοχές αυτές έδιδαν συστηματικά βίζες που ζητούσαν δουλέμποροι και άτομα του οργανωμένου εγκλήματος έναντι αδράς αμοιβής. Σύμφωνα με το Spiegel πολλές γυναίκες κατέληγαν στους οίκους ανοχής του Αμβούργου. Ανάλογη υπόθεση το 2004 είχε ταρακουνήσει τη γερμανική κοινή γνώμη. Τότε αφορούσε τη γερμανική πρεσβεία στο Κίεβο της Ουκρανίας.

Δωροδοκίες 1,3 δισ. ευρώ από τη Siemens

Στην υπόθεση που ακόμα ταλανίζει την Ελλάδα η Siemens κατάφερε να «εξιλεωθεί» για την κουλτούρα των δωροδοκιών που είχε αναπτύξει καταβάλλοντας 1,34 δισ. δολ. για πρόστιμα και με μία ευρεία αναδιάρθρωση του ΔΣ. Η υπόθεση αφορούσε λαδώματα της εταιρείας ύψους 1,3 δισ. ευρώ από το 2002 ως το 2006 σε δεκάδες χώρες.

Colpo grosso με πτυχία-μαϊμού από εταιρεία συμβούλων

Συνεχίζεται η έρευνα που ξεκίνησε περίπου πριν από ένα χρόνο για δωροδοκίες καθηγητών των μεγαλύτερων πανεπιστημίων της Γερμανίας. Σύμφωνα με τις αρχές υπό εξέταση παραμένουν περίπου 100 ακαδημαϊκοί ύποπτοι επειδή δωροδοκούνταν συστηματικά από εταιρεία συμβούλων προκειμένου να χορηγούν πτυχία σε φοιτητές χωρίς τα κατάλληλα προσόντα. Σύμφωνα με την εισαγγελία της Κολονίας, που έχει την ευθύνη των ερευνών, φοιτητές κατέβαλαν από 4.000 ως 20.000 ευρώ στους καθηγητές μέσω της εταιρείας συμβούλων. Η τελευταία φρόντιζε να σβήνει τα ίχνη του χρήματος, απ’ ό,τι φαίνεται χωρίς επιτυχία. Το σκάνδαλο ξέσπασε έπειτα από καταγγελία που οδήγησε τις αρχές στο «Ινστιτούτο για την Επιστημονική Συμβουλευτική» (...η εταιρεία) που έδρευε στην Κολονία το 2008. Οι εκατοντάδες φάκελοι που κατασχέθηκαν εκτός του ότι οδήγησαν στο κλείσιμο της εταιρείας, έχουν ήδη αποφέρει τα πρώτα αποδεικτικά στοιχεία.

________________

Το κείμενο μας το έστειλε ο Σταύρος Κυριαζής.  Ευχαριστούμε Σταύρο για την επισήμανση. Αναδημοσίευση από :

http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=2&artid=91339,

"Σπάνιες γαίες" και "στρατηγικά μέταλλα" στην υπηρεσία του κινέζικου ηγεμονισμού

ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ;

Ο σκληρός πυρήνας του παγκοσμιοποιημένου κεφάλαιου εντάσσει στα στρατηγικά σχέδιά του για την παγκόσμια ηγεμονία του τον κινεζισμό, ως συμπλήρωμα του αμερικανισμού με αποτέλεσμα την ιδιωτικοποίηση του παγκόσμιου φυσικού πλούτου, την εξαθλίωση της εργαζόμενης ανθρωπότητας, την καταστροφή της Φύσης και την εγκαθίδρυση ενός παγκόσμιου φασισμού με σκληρό βραχίονα το ΝΑΤΟ και όπλα το μονοπώλιο των "στρατηγικών μεταλλευμάτων" και τον έλεγχο των διεθνών οργανισμών, που θα λειτουργούν ως "παγκόσμια κυβέρνηση" της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Το κείμενο που φιλοξενούμε μας αποκαλύπτει τις διαστάσεις της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου και μας οδηγεί στο συμπέρασμα για την αναγκαιότητα της οικουμενικής ουμανιστικής επανάστασης των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού με στόχο την ριζική ανατροπή όλων των εκδοχών του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και το χτίσιμο ενός καλύτερου, που θα πει ενός ανθρωπινότερου κόσμου.

Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό

Κώστας Λάμπος

*

Το γεωπολιτικό παιχνίδι 

με τις «σπάνιες γαίες»*

Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ/ LE MONDE, 12.12.2010)

ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - Η ΚΡΙΣΗ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗ ΔΥΣΗ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΣΕ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ

Από την εποχή του Ντενγκ Χσιάο Πινγκ ο ασιατικός γίγαντας επένδυσε στα στοιχεία με τεχνολογική υπεραξία και σήμερα κατέχει σχεδόν το μονοπώλιο στην παγκόσμια αγορά

Του OLIVER ZAJEC*

Υπάρχουν ορισμένα μέταλλα αναγκαία για την κατασκευή των συσκευών υψηλής τεχνολογίας, τα οποία αποκαλούνται «σπάνιες γαίες». Στην παγκόσμια παραγωγή τους κυριαρχεί η Κίνα, η οποία και επέβαλε πρόσφατα περιορισμούς στην εξαγωγή τους. Το «μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι» μόλις άρχισε. Για να εδραιώσει τον έλεγχό της πάνω σε αυτά τα στρατηγικής σημασίας ορυκτά, η Κίνα εφάρμοσε αυτό που απορρίπτει ο δυτικός καπιταλισμός: μακροπρόθεσμη βιομηχανική πολιτική.

Ειρήνη Ηλιοπούλου Θα περίμενε κανείς ότι οι «σπάνιες γαίες» -αυτά τα μέταλλα με την υψηλή προστιθέμενη τεχνολογική αξία- θα προσέλκυαν τους προβολείς της δημοσιότητας χάρη σε κάποιο ρεπορτάζ για τα επιφανειακά ορυχεία στην εσωτερική Μογγολία ή για τις γαλαρίες στα έγκατα της γης κάτω από τους θαμνότοπους της Αυστραλίας. Κι όμως, το ενδιαφέρον προέκυψε μέσα στο πούσι της Θάλασσας της Ανατολικής Κίνας. Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2010, ένα κινεζικό αλιευτικό που είχε πάρει το ρίσκο να ρίξει τα δίχτυα του στα ιαπωνικά χωρικά ύδατα, περικυκλώθηκε από σκάφη της ιαπωνικής ακτοφυλακής. Στην προσπάθειά του να διαφύγει, εμβόλισε ένα σκάφος του ιαπωνικού πολεμικού ναυτικού. Το πλήρωμα του αλιευτικού συνελήφθη. Το επεισόδιο έλαβε χώρα κοντά στο αρχιπέλαγος Σενκάκου (Ντιαόγιου για τους Κινέζους). Τα οκτώ, σχεδόν έρημα, νησιά, τα οποία βρίσκονται 160 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Ταϊβάν, ανήκουν στην Ιαπωνία αλλά τα διεκδικεί και η Κίνα από τη δεκαετία του 1970. Ενώ στο παρελθόν οι διεκδικήσεις διατυπώνονταν σε ήπιους τόνους, σήμερα προβάλλονται με μεγαλύτερη ένταση, γεγονός που αντανακλά τις εξελίξεις στον συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα σε μια Κίνα η οποία ακολουθεί ανοδική πορεία κι αισθάνεται να ασφυκτιά μέσα στα αβαθή ύδατά της και σε μια Ιαπωνία η οποία τηρεί αμυντική στάση(1).

Η διπλωματική κλιμάκωση που ακολούθησε τη σύγκρουση των δύο σκαφών στις 7 Σεπτεμβρίου, αποκαλύπτει την ευρύτατη γκάμα των μέσων πίεσης που διαθέτει η Κίνα για να υπερασπιστεί μια ζώνη που έχει μεγάλη στρατηγική σημασία γι' αυτήν. Η κράτηση του πλοιάρχου του κινεζικού σκάφους, η οποία παρατάθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου με απόφαση ιαπωνικού δικαστηρίου, οδήγησε το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών να διατυπώσει την εξής απειλή: «Εάν η Ιαπωνία επιμείνει στην αδιάντροπη στάση της, θα γευθεί το πικρό ποτήρι της τιμωρίας της για όλα όσα πράττει». 

ΤΟ ΠΙΚΡΟ ΠΟΤΗΡΙ 

Από το Πεκίνο ώς τη Σανγκάη άρχισαν να πολλαπλασιάζονται οι -αυθόρμητες ή υποκινούμενες- «πατριωτικές» διαμαρτυρίες που συνοδεύονταν από το κάψιμο ιαπωνικών σημαιών. Στις 20 Σεπτεμβρίου, φάνηκε τι εννοούσε το Πεκίνο με τη φράση «πικρό ποτήρι»: Ξαφνικά, σταμάτησαν οι εξαγωγές κινεζικών σπάνιων γαιών προς τα ιαπωνικά λιμάνια. Δεν υπήρξε καμία επίσημη ανακοίνωση. Ωστόσο, στο Χονγκ Κονγκ, στο Τόκιο και στο Λονδίνο, οι μεσίτες της αγοράς πρώτων υλών επιβεβαιώνουν ότι η φόρτωση των εμπορευμάτων καθυστερεί ή και μπλοκάρεται(2). Πρόκειται για μια ιδιαίτερα θεαματική ενέργεια.

Μεταφέροντας το μπρα ντε φερ στο πεδίο των ενεργειακών φυσικών πόρων, η ηγεσία του Πεκίνου αναδεικνύει την τεράστια αδυναμία της Ιαπωνίας και των υπόλοιπων δυνάμεων που επιθυμούν να αποκτήσουν τα πολύτιμα ορυκτά.

Οι σπάνιες γαίες αποτελούνται από μια ομάδα δεκαεπτά μετάλλων με μοναδικές ιδιότητες(3), τα οποία χρησιμοποιούνται με ολοένα μαζικότερο τρόπο στην καινοτόμο βιομηχανία της υψηλής τεχνολογίας. Τα λέιζερ, τα κινητά τηλέφωνα και οι οθόνες υγρών κρυστάλλων περιέχουν σπάνιες γαίες, ενώ οι νέες επιδόσεις των τελευταίων γενεών τερματικών «μαζικής σύνδεσης», από το iPhone έως τα ηλεκτρονικά βιβλία, οφείλονται, εν μέρει, στις ιδιότητες αυτών των στοιχείων.

Ομως και οι νέες «πράσινες» βιομηχανίες εξαρτώνται από αυτά: οι μπαταρίες των υβριδικών αυτοκινήτων, τα φωτοβολταϊκά, οι λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης ή οι τουρμπίνες των ανεμογεννητριών στηρίζονται στα «μέταλλα που ντοπάρουν», στο νεοδύμιο, στο λουτέσιο, στο δυσπρόσιο, στο ευρώπιο και στο τέρβιο. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν επίσης πολλά υποσχόμενους καταλύτες για τη διύλιση του πετρελαίου, ενώ η αμυντική βιομηχανία τα χρησιμοποιεί σε κρίσιμα οπλικά συστήματα, όπως οι πύραυλοι τύπου Κρουζ, τα τηλεκατευθυνόμενα πυρομαχικά, τα ραντάρ ή οι υψηλής τεχνολογίας θωρακίσεις.

Η παγκόσμια ζήτηση σπάνιων γαιών αυξάνεται κάθε χρόνο με ρυθμό που ξεπερνάει το 10%. Μέσα σε μια δεκαετία, πέρασε από τους 40.000 τόνους στους 120.000 ετησίως. Οπως συνοψίζει η αναλύτρια Σίντι Χερστ, σε μελέτη που εκπόνησε πρόσφατα για το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας, η αμερικανική, η ιαπωνική και η ευρωπαϊκή βιομηχανία δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς αυτές: «Δίχως τις σπάνιες γαίες, μεγάλο μέρος της σύγχρονης τεχνολογίας θα είχε εντελώς διαφορετική μορφή και πολλές εφαρμογές δεν θα ήταν καν εφικτές. Για παράδειγμα, δεν θα είχε επιτευχθεί η μείωση των διαστάσεων των κινητών τηλεφώνων και των φορητών υπολογιστών»(4). Συνήθως, όσο περισσότερο καινοτόμο είναι ένα βιομηχανικό μοντέλο (πιο ανθεκτικό, πιο ελαφρύ, μικρότερου μεγέθους, «οικοσυμβατό»), τόσο μεγαλύτερη είναι η εξάρτησή του από τις σπάνιες γαίες. Η Ιαπωνία αποτελεί μια κλασική πλέον περίπτωση: μονάχα η συναρμολόγηση των μπαταριών των υβριδικών μοντέλων Prius της Toyota απαιτεί 10.000 τόνους σπάνιων γαιών ετησίως(5). Γενικότερα, η εξάπλωση της «πράσινης» βιομηχανίας θα μπορούσε να οδηγήσει στην αύξηση της ετήσιας παγκόσμιας ζήτησης στους 200.000 τόνους. Για παράδειγμα, στην τουρμπίνα μιας ανεμογεννήτριας μεγάλου μεγέθους συναντάμε αρκετές εκατοντάδες κιλών σπάνιων γαιών. 

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΤΟΥ 

Βέβαια, αυτές οι ουσίες δεν είναι τόσο «σπάνιες» όσο υπονοεί η ονομασία τους. Σύμφωνα με το US Geological Survey (USGS), το Πεκίνο κατέχει μονάχα το 40% έως 50% των παγκόσμιων αποθεμάτων. Υπάρχουν βεβαιωμένα αποθέματα σπάνιων γαιών σε πολλές χώρες, από τις Ηνωμένες Πολιτείες ώς την Αυστραλία και από τον Καναδά ώς το.....(συνέχεια στο:

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/12/2010&id=232590

ΓΕΡΜΑΝΟΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: "ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΟΣΤΑΓΑΝΕ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΪΔΙ"

  Διάλογος στο γερμανικό περιοδικό Stern

Το Μουσείο της  Περγάμου στο Βερολίνο. Γεμάτο με ελληνικά εκθέματα

Η παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Walτer Wuellenweber, προς τους Έλληνες πολίτες, με τίτλο «Αγαπητοί μας Έλληνες», δημοσιεύεται σε πρόσφατο τεύχος του γερμανικού εβδομαδιαίου περιοδικού, Stern. Ο υπέρτιτλος του άρθρου αναφέρει: «Μετά τις τράπεζες, θα πρέπει τώρα οι Γερμανοί να σώσουν και την Ελλάδα. Πρώτα έκαναν αλχημείες οι Έλληνες στο ευρώ και τώρα, αντί να κάνουν οικονομίες, απεργούν».

Αγαπητοί Ελληνες, από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που εμείς έχουμε συνεισφέρει, όσο κανείς άλλος στο κοινό ταμείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις ?, ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν, όσα κανείς άλλος, δηλαδή σχεδόν 100 δις ?. Ουδέποτε λαός βοήθησε μέχρι τώρα με τη θέλησή του, σε τέτοιο βαθμό, και για τόσο μακρύ διάστημα, άλλον λαό. Είσαστε, κυριολεκτικά, οι πιο ακριβοί μας φίλοι.

Το ζήτημα πάντως είναι, ότι τελικά δεν εξαπατάτε μόνο τον εαυτό σας αλλά κι' εμάς. Στην ουσία, ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ, μιας και παρά την εισαγωγή του, δεν καταφέρατε μέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια σταθερότητας. Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα μεγαλύτερα ποσά σε καταναλωτικά αγαθά. Θα θέλαμε, ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στο πρόγραμμά του, όμως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς, αφού συνεχίζετε απτόητοι, ν' απεργείτε. Μη μας λέτε λοιπόν, ότι μόνο οι πολιτικοί ευθύνονται για την καταστροφή.

Εσείς έχετε εφεύρει τη Δημοκρατία κι' ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι ο λαός είναι αυτός που κυβερνά κι' επομένως, έχει και την ευθύνη. Κανείς δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηματίζεστε, ν' αντιδράτε σε κάθε συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρμένους πολιτικούς. Σε τελευταία ανάλυση, οι πολιτικοί είναι λαϊκιστές και κάνουν, ότι τους πει ο λαός. Θα μας πείτε, βεβαίως, ότι κι' εμείς οι Γερμανοί δεν είμαστε πολύ καλύτεροι, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Κι' έχετε δίκιο.

Οι Έλληνες είναι εκείνοι, που μας είχαν δείξει το δρόμο της Δημοκρατίας και της Φιλοσοφίας, καθώς και τις πρώτες γνώσεις Εθνικής Οικονομίας. Τώρα μας δείχνετε και πάλι το δρόμο. Μόνο που αυτή τη φορά, είναι λάθος δρόμος. Κι' από το σημείο που εσείς έχετε τώρα φτάσει, δεν πάει παραπέρα.

===========================================================

Και η απάντηση που δόθηκε από ένα συμπατριώτη μας:

Αγαπητέ μου Walτer Wuellenweber, ονομάζομαι Γεώργιος Π. Ψωμάς. Είμαι δημόσιος λειτουργός κι' όχι υπάλληλος, όπως κατά κόρον τα ΜΜΕ των «συμπατριωτών» σου (μου) και άλλων «συμπατριωτών» σου (μου) αναφέρουν, ως βρισιά και με περίσσεια χλεύη. Ο μισθός μου είναι 1.000 ?. Το μήνα, όχι την ημέρα, όπως ίσως σ' έχουν παρασύρει, να νομίζεις. Ούτε 1.000 ? λιγότερα από σένα.

Από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που σας έχουμε παραχωρήσει με αδιαφανείς όρους κι' έναντι αυτών των 200 δις ? που λέτε, ότι μας δώσατε, το 40% περίπου των αμυντικών εξοπλισμών μας, το σύνολο σχεδόν των εθνικών τηλεπικοινωνιών μας, την κατασκευή 2 μεγάλων αεροδρομίων καθώς και πολλών χιλιομέτρων εθνικού οδικού δικτύου. Αν ξεχνώ κάτι, ζητώ να με συγχωρέσεις. Σημειώνω, πως είμαστε από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς στα καταναλωτικά προϊόντα που παράγουν τα εργοστάσιά σας.

Η αλήθεια είναι, πως δεν ευθύνονται μόνο η πολιτικοί μας γι' αυτή την καταστροφή. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης έχει και μια εταιρία γερμανικών κυρίως συμφερόντων, η οποία τους λάδωνε, για ν' αναλαμβάνει, όπως λέω παραπάνω, δημόσια έργα (βλ. C4Ι). Πιθανολογώ, πως φταίνε και τα γερμανικά ναυπηγεία, τα οποία μας πούλησαν κάτι υποβρύχια, που γέρνουν. Είμαι σίγουρος, ότι εσύ δεν με πιστεύεις ακόμα, αλλά δείξε λίγο υπομονή και περίμενε, διάβασέ με, κι' αν δεν σε πείσω, τότε διώξε με από την Ευρωζώνη, τον τόπο της Αλήθειας και της Ευημερίας, του Δίκαιου και του Σωστού.

Λοιπόν Walτer, μισός αιώνας και πάνω πέρασε από τη λήξη του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, από τότε που η Γερμανία έπρεπε να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα.

Οι οφειλές αυτές, που μόνον η Γερμανία αρνείται να ξοφλήσει στην Ελλάδα (η Βουλγαρία και η Ρουμανία, τακτοποίησαν ήδη τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους), συνίστανται:

α) Σε χρέη ύψους 80 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων, από τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο.

β) Σε χρέη από τη διαφορά του κλήριγκ στο μεσοπόλεμο, ύψους 593.873.000 δολαρίων, που ήταν σε βάρος της Γερμανίας.

γ) Στα αναγκαστικά δάνεια, τα οποία συνήψε το Γ´ Ράιχ από την Ελλάδα, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στη διάρκεια της κατοχής.

δ) Στις επανορθώσεις, που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα, για τις κατασχέσεις, αρπαγές και καταστροφές, που της προξένησε το Γ' Ράιχ, την περίοδο της κατοχής, ύψους 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως επεδίκασαν οι Σύμμαχοι.

ε) Στις ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερμανίας για την αφαίρεση της ζωής 1.125.960 Ελλήνων (38.960 εκτελεσμένων, 12.000 νεκρών από αδέσποτες, 70.000 σκοτωμένων σε μάχες, 105.000 νεκρών στα στρατόπεδα της Γερμανίας, 600.000 νεκρών από πείνα και 300.000 απωλειών από υπογεννητικότητα).

στ) Στην ατίμητη ηθική προσβολή, που προξένησε στον ελληνικό λαό και στις ανθρωπιστικές ιδέες που εκφράζει η ελληνική ιδέα. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι ηθικής τάξης, ύψιστης ηθικής αξίας.

Ξέρω Walτer, σε πειράζουν αυτά που γράφω, αλλά και μένα με πείραξαν, αυτά που έγραψες! Αλλά περισσότερο με πειράζουν, αυτά που σκέφτεσαι και θέλεις να κάνεις για μένα και τους «συμπατριώτες» σου, τους Έλληνες !

Walτer, φίλτατε Walτer, στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται 130 γερμανικές επιχειρήσεις, στις οποίες, περιλαμβάνονται σχεδόν όλοι οι γερμανικοί κολοσσοί, οι οποίες πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο της τάξης των 6,5 δισ. ευρώ.

Ξέρεις Walτer, σύντομα δε θα μπορώ ν' αγοράζω Γερμανικά προϊόντα, γιατί δεν θάχω λεφτά. Εγώ Walτer μεγάλωσα στα λίγα, θα τ' αντέξω . και μην ανησυχείς για τους νέους στην Ελλάδα, . είμαστε ακόμα πολλοί παλιοί, για να τους βοηθήσουμε, να εξοικειωθούν στη νέα κατάσταση . αλλά εσείς βρε Walτer, . τους ανέργους σας, που θα δημιουργηθούν από την κατάσταση αυτή στην Ελλάδα, πως θα τους αντιμετωπίσετε μ

Πες μου σε παρακαλώ . έχω απορία: εμείς οι Έλληνες πρέπει να φύγουμε από την Ευρώπη, την Ευρωζώνη (κι' απ' όπου αλλού θέλετε, εσείς, οι Γερμανοί, οι Σουηδοί, οι Ολλανδοί και λοιποί «συμπατριώτες). Πρέπει να φύγουμε, για να σωθούμε από μια Ένωση, κατ' επίφαση. Από μια ομάδα κερδοσκόπων. Από μια ομάδα, στην οποία είμαστε συμπαίκτες, όσο καταναλώναμε τα προϊόντα των συμπαικτών !

Εγώ φίλτατε Walτer, πιστεύω, ότι οι Έλληνες θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν Mercedes, BMW, Opel, Ford, Scoda, κλπ. συμμαχικά προϊόντα, γιατί, . δεν μπορούν και δεν πρέπει ! ... Δεν το αξίζουν. Θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν προϊόντα από το Lidl, το Praktiker και το IKEA. Γιατί δε θα μπορούν πια να τ' αγοράσουν αυτά τα προϊόντα, βρε αδερφέ, τι να κάνουμε !

Φίλτατε Walτer, θα πρέπει να κανονίσουμε και κάποιες άλλες «λεπτομέρειες» . αν μου επιτρέπεις βέβαια, γιατί εσύ είσαι ο «πιστωτής» της ζωής μου. Ξέρεις βρε φίλε Walτer, θέλω να μου επιστρέψεις τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μου, που έκλεψες εσύ (όχι ΕΣΥ βεβαίως, αλλά κάποιοι ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ), θέλω τα ΑΘΑΝΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΟΥ, που βρίσκονται στα Μουσεία του Βερολίνου, του Μονάχου, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Ρώμης! Τα θέλω τώρα, που μπορεί να πεθάνω, . αλλά θέλω να πεθάνω, κοντά στους πατέρες μου !

_____________________________

Αναδημοσιευση απο : http://e-parembasis.blogspot.com/2010/12/stern.html,

ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΧΟΥ ΚΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΦΟΒΙΚΟΥ ΜΑΝΙΑΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

«Κλειστές» κοινότητες υψώνονται σαν... Τείχος στη Γερμάνια

Πλούσιοι και φτωχοί... το χάσμα του πλούτου διευρύνεται στο Βερολίνο και οι ευκατάστατοι «θωρακίζουν» τους εαυτούς τους μέσα σε κλειστές, «ασφαλείς» κοινότητες.

Πίσω από τη γέφυρα Glienicker στο Potsdam βρίσκεται μια πινακίδα που δεν είναι εύκολο να τη δει κανείς. «Η Γερμανία και η Ευρώπη ήταν χωρισμένη στο σημείο αυτό έως τις 18:00 της 10ης Νοεμβρίου του 1989». Πάνω από 20 χρόνια αργότερα στην Berliner Strasse 74-77a, υπάρχει μια ηλεκτρική πύλη περίπου 100 μέτρα μακριά από την πινακίδα. Στην πύλη υπάρχει ένα κουμπί κι ένας πίνακας για τα ονόματα των κατοίκων. Δεν υπάρχει όμως κανένα όνομα σε αυτόν.

Υπάρχει κι ένα κουμπί που γράφει «Ruf» δηλαδή «Call». Αν κάποιος το πιέσει, μια κάμερα ξεκινά να τραβάει κι ένας θυρωρός απαντά. Αν διαπιστώσει το όνομά εκείνου που θέλει να μπει στον κατάλογο η πύλη ανοίγει επιτρέποντας σε λίγους να εισέλθουν στην κοινότητα Arkadien. Πρόκειται για το «επιχρυσωμένο κλουβί» του Potsdam και την πρώτη κλειστή, περιφραγμένη κοινότητα της Γερμανίας.

Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, οι πύλες παίρνουν τη θέση του στη Γερμανία. Αυτή τη φορά τα σύνορα δεν είναι μεταξύ Ανατολής και Δύσης αλλά μεταξύ πλούσιων και λιγότερο πλούσιων. Κλειστές κοινότητες με καλά φυλασσόμενα οικιστικά συγκροτήματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο Potsdam, το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη και τη Λειψία. Οι πλούσιοι ζουν στην πόλη στην οποία όμως κλείνουν την πόρτα. Ειδικά διαμορφωμένοι χώροι, ηλεκτρικά εμπόδια, αισθητήρες και φύλακες. Αυτό που μπορεί κανείς να δει στο Λος Άντζελες, το Σάο Πάολο και τη Μόσχα έχει πλέον φτάσει στη Γερμανία.

Οι κλειστές κοινότητες είναι κοινός τόπος εδώ και πολύ καιρό στη Νότια Αμερική και τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους ανθρώπους που ζουν σε τέτοιες κοινότητες, η εξάπλωση της φτώχιας είναι μεγάλη και η ασφάλεια γίνεται όλο και πιο σημαντικό ζήτημα. «Είναι σημαντικό να καλύπτεις τα νώτα σου» δηλώνει ο Πίτερ Μπράουν, κάτοικος της γερμανική κλειστής κοινότητας Arkadien. Η οικογένειά του ξοδεύει 1300 ευρώ το μήνα μόνο για την ασφάλεια της. Όταν το αυτοκίνητο της οικογένειας πλησιάζει στην πύλη, αυτή το αναγνωρίζει και ανοίγει. Κατόπιν κλείνει πίσω τους. Τότε μπορούν να χαλαρώσουν. «Τότε αισθάνομαι ελεύθερη» δηλώνει η Άντρεα Μπράουν.

Ο καθηγητής Georg Glasze του Γεωγραφικού Ινστιτούτου του Erlangen κάνει έρευνες σε όλο τον κόσμο για τις κλειστές κοινότητες. Οι υπό παρακολούθηση περιφραγμένες κατοικίες έχουν ήδη φτάσει και στην Πολωνία. Στη Βαρσοβία για παράδειγμα κλειστές κοινότητες δημιουργούνται κοντά σε εργατικές κατοικίες από μπετόν. Σύμφωνα με τον Glasze, οι κλειστές κοινότητες «σπάνε» τις πόλεις στα δυο, οδηγώντας τα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού στα προάστια.\
_________________
Αμαδημοσίευση από την TVXS.gr

ΜΑΥΡΟΣ - ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ . ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Εργασιακός μεσαίωνας στο λιμάνι*

Οι 13 επαχθείς όροι που περιλαμβάνει η σύμβαση 

και καλούνται να υπογράψουν με την Cosco 

οι έλληνες λιμενεργάτες στον Πειραιά

Τι γίνεται πίσω από τις πύλες του Νέου Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων της Cosco;

Του ΜΠΑΜΠΗ ΑΓΡΟΛΑΜΠΟΥ 

agrolabos@hotmail.com

 

Ολοι οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται ως ανειδίκευτοι εργάτες, με το ημερομίσθιο να φθάνει τα... 40 ευρώ! Οπου κι αν θέσει κανείς το ερώτημα, απάντηση δεν παίρνει. Από τις αρχές Ιουνίου που η εκμετάλλευση του Προβλήτα ΙΙ πέρασε στην ΣΕΠ Α.Ε., θυγατρική της κινεζικής εταιρείας στην Ελλάδα, για τους εργαζόμενους το Ικόνιο παραπέμπει σε επαρχία της Κίνας. Το βέβαιο είναι ότι οι συνθήκες εργασίας δεν διέπονται από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Η σύμβαση που καλούνται να υπογράψουν οι λιμενεργάτες της Cosco περιλαμβάνει 13 όρους που απαντώνται στο κινεζικό μοντέλο εργασίας.

• 1. Ολοι οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται ως ανειδικευτοι εργάτες.

• 2. Η εταιρεία έχει το δικαίωμα μετακίνησης χωρίς συμφωνία του εργαζόμενου.

• 3. Η εργασία είναι οκτάωρη, σε κυλιόμενες βάρδιες και το ωράριο συνεχές ή σπαστό. Η υπέρβαση του ωραρίου λογίζεται ως οικειοθελής προσφορά, εκτός κι αν υπάρχει γραπτή εντολή διευθυντή.

• 4. Η αμοιβή είναι 40 ευρώ την ημέρα. Στο ημερομίσθιο περιλαμβάνονται τα επιδόματα και οι πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή εργασία, αργίες, υπερεργασία, εκτός έδρας.

• 5. Στην αμοιβή περιλαμβάνονται και όλες οι κρατήσεις, εισφορές, φόροι, τέλη κ.λπ.

• 6. Οι εργαζόμενοι, παρότι έχουν ημερομίσθιο, πληρώνονται την τελευταία ημέρα του μήνα.

• 7. Οποιεσδήποτε παροχές (bonus), εναπόκεινται στη διοίκηση (από ελευθεριότητα όπως αναφέρεται) και μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή.

• 8. Η εταιρεία έχει δικαίωμα καταγγελίας αν παραβιαστεί ένας όρος ή ο εργαζόμενος απουσιάσει χωρίς άδεια 3 ημέρες σε διάστημα ενός έτους.

• 9. Αν η εταιρεία επιλέξει να μην καταγγείλει τη σύμβαση, αυτή η στάση πρέπει να θεωρείται προσωρινή.

• 10. Σε περίπτωση ασθένειας του εργαζομένου, η εταιρεία δικαιούται να ελέγχει με γιατρό της δικής της επιλογής τον ασθενή.

• 11. Ο εργαζόμενος αναλαμβάνει έναντι της εταιρείας την υποχρέωση πίστης, που από την ανάλυση των όρων παραπέμπει σε όρκο σιωπής.

• 12. Στα θέματα αδειών, η εταιρεία πρωτοτυπεί και παραπέμπει στην εργατική νομοθεσία.

• 13. Για τις διαφορές αρμόδια είναι τα δικαστήρια της Αθήνας και όχι του Πειραιά.

Πώς λειτουργεί στην πράξη το κινεζικό μοντέλο; Στο ΣΕΜΠΟ της Cosco εργάζονται 300 χειριστές μηχανημάτων και εργατοτεχνίτες και 50 διοικητικοί. Το ωράριο των εργατοτεχνιτών είναι σπαστό. Κανείς δεν γράφει υπερωρία και όσοι εργάζονται πενθήμερο, περίπου οι μισοί, έχουν μηνιαίες αποδοχές γύρω στα 700 ευρώ.

Για τους υπόλοιπους ισχύει καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας με αποδοχές 300-400 ευρώ. Οι συμβάσεις είναι ημερήσιες και γίνονται μέσω της εταιρείας ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ Α.Ε. και πέντε υπεργολάβων.

Κανονισμός εργασίας δεν υπάρχει, σωματείο δεν επιτρέπεται και δεν αναγνωρίζεται η δικαιοδοσία του Εργατικού Κέντρου, της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων, της ΓΣΕΕ και των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων. Τέσσερις καταγγελίες εξετάζονται από την Επιθεώρηση Εργασίας, από τον περασμένο μήνα, αλλά καμία δεν έχει ολοκληρωθεί.

Από τις 30 Αυγούστου 2010 το Διεθνές Συμβούλιο Λιμενεργατών (IDC) έχει απευθυνθεί στη διοίκηση της Cosco και της ΣΕΠ Α.Ε., ζητώντας τη συμμόρφωση στις διεθνείς και ευρωπαϊκές συνθήκες. Δεν υπήρξε καμία απάντηση.

Στις 20 Οκτωβρίου το Συμβούλιο απευθύνθηκε και στην ελληνική κυβέρνηση, με επιστολή προς τον Γ. Παπανδρέου και τους υπουργούς Εργασίας, Λούκα Κατσέλη, και Θαλασσίων Υποθέσεων, Γ. Διαμαντίδη. Στο κείμενο που υπογράφεται από τον συντονιστή του IDC για τις χώρες της ευρωζώνης, Π. Σο, αναφέρονται όλες οι παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας από την Cosco. Ούτε σε αυτή την επιστολή υπήρξε απάντηση.

Το Συμβούλιο ενημέρωσε για τη «μικρή Κίνα του Πειραιά» και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία δήλωσε ότι θα στείλει επιστολή στην Αθήνα προκειμένου να πάρει εξηγήσεις. Σε διαφορετική περίπτωση δεν αποκλείεται προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Παράλληλα το Συμβούλιο, που έχει παρουσία σε 100 ευρωπαϊκά λιμάνια, με επιστολή προς όλες τις αντιπροσωπείες του, στις 11 Νοεμβρίου, προαναγγέλλει συντονισμένη δράση κατά της Cosco, με μπλοκάρισμα των φορτηγών και των κοντέινερ της εταιρείας. 
__________________________
* Αναδημοσίευση απο την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 21.11.2010

«Το μνημόνιο αποτελεί τη συνταγή για τη διατήρηση του ελληνικού καπιταλισμού»

Ζούμε υπό τη δικτατορία των αγορών

Τζο Χίγκινς

Αναδημοσίευση από το tvxs.gr:

Την ανάγκη αποτίναξης της δικτατορίας των αγορών, οι οποίες προκάλεσαν την κρίση που βιώνουμε σήμερα, υπογραμμίζει ο ευρωβουλευτής του ιρλανδικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Τζο Χίγκινς. Παρά τη συσσωρευμένη οργή των πολιτών σε Ελλάδα και Ιρλανδία απέναντι στην εφαρμοζόμενη λιτότητα, διαπιστώνει έλλειψη ηγεσίας εκ μέρους των εργατικών συνδικάτων που δε διαθέτουν εναλλακτική λύση και δεν βοηθούν την οργή αυτή να εκφραστεί. Χαρακτηρίζει το ιρλανδικό μοντέλο περικοπών «καταστροφικό» και το μνημόνιο που εφαρμόζει η Ελλάδα «συνταγή για τη διατήρηση του ελληνικού καπιταλισμού».

Ο Τζο Χίγκινς βρέθηκε στην Ελλάδα την Πέμπτη για να συμμετάσχει σε εκδήλωση της Σοσιαλιστικής Διεθνιστικής Οργάνωσης «ΞΕΚΙΝΗΜΑ» με θέμα «Aμερική και Ευρώπη: Κρίση και αγώνες». Την ίδια ημέρα, η ιρλανδική οικονομία βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα, με τα spread των 10ετών ιρλανδικών ομολόγων έναντι των γερμανικών να φτάνουν στις 665 μονάδες βάσεις, καταγράφοντας έτσι νέο ιστορικό υψηλό. Η εξέλιξη αναζωπύρωσε τα σενάρια προσφυγής της Ιρλανδίας σε ένα σχέδιο διάσωσης από Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Ε.Ε. κατά τα ελληνικά πρότυπα. Η Ιρλανδία εφαρμόζει τα τελευταία 2 χρόνια μια από τις αυστηρότερες πολιτικές λιτότητας, η οποία έχει εκτοξεύσει την ανεργία – στους νέους αγγίζει το 30%, ενώ οι οικονομικοί της δείκτες μόνο βελτίωση δεν παρουσιάζουν.

Όπως δηλώνει στο tvxs.gr ο Ιρλανδός ευρωβουλευτής, «στην πράξη, το ιρλανδικό παράδειγμα είναι μια καταστροφή. Πριν από 2 χρόνια οι Ιρλανδοί αποδέχτηκαν το πρόγραμμα λιτότητας και τις περικοπές ελπίζοντας ότι η οικονομία θα αλλάξει πορεία. Τελικά, η ιρλανδική οικονομία έχει χειροτερεύσει, η ανεργία έχει αυξηθεί δραστικά. Συνεπώς, το ιρλανδικό παράδειγμα δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση λύση. Δεν μπορείς να δώσεις λύση στην κρίση περικόπτοντας το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης και να έχεις απαιτήσεις από την οικονομία, καθώς οι άνθρωποι έχουν λιγότερα χρήματα για να ξοδέψουν και συνεπώς οι εργαζόμενοι που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες και τα αγαθά δεν έχουν πλέον δουλειά. Οι Έλληνες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ακολουθήσει το ιρλανδικό παράδειγμα. Οι Ιρλανδοί πρέπει να ακολουθήσουν το ελληνικό παράδειγμα και να αντισταθούν».

Οι πολίτες της Ιρλανδίας, βλέποντας καθημερινά την κατάστασή τους να δυσχεραίνει, αντιδρούν. Σύμφωνα με τον κ. Χίγκινς, όμως, στη χώρα απουσιάζει η ηγεσία και η καθοδήγηση της λαϊκής οργής από τα εργατικά συνδικάτα, ώστε να ασκηθεί πίεση και σταματήσουν οι δραστικές περικοπές σε βάρος των εργαζόμενων. «Στην Ιρλανδία υπάρχει τεράστιος θυμός, διότι οι πολίτες βλέπουν ότι η κρίση προκλήθηκε από μια μικρή μειοψηφία, μεγάλους κερδοσκόπος, μεγάλες τράπεζες, ιδιώτες, τζογάροντας και κερδοσκοπώντας σε ιδιοκτησίες, εξασφαλίζοντας σημαντικά κέρδη σε καλές εποχές. Όταν η κατάρρευση τελικά εκδηλώθηκε, παρέδωσαν το λογαριασμό στην εργατική τάξη. Συνεπώς, ο λαός είναι εξοργισμένος. Οι πολίτες θέλουν να αντισταθούν. Πριν από ακριβώς ένα χρόνο, πραγματοποιήθηκε απεργία των δημοσίων υπαλλήλων και 250.000 άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους. Η κινητοποίηση είχε τεράστια δυναμική. Λίγους μήνες πριν από αυτό, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν τους δρόμους του Δουβλίνου, αλλά η ηγεσίες των συνδικάτων έχουν ξεπουλήσει ολοκληρωτικά τους αγώνες. Αποδέχονται την παράμετρο της χρηματοπιστωτικής κρίσης κατ’ ουσίαν, αλλά δεν προσφέρουν εναλλακτική στα μέλη τους. Υπάρχει οργή, χωρίς ηγεσία που θα βοηθήσει αν εκφραστεί. Νομίζω ότι αυτό θα αλλάξει. Το Δεκέμβριο αναμένεται ο νέος προϋπολογισμός, ο οποίος θα είναι άγριος. Θα υπάρξει κινητοποίηση και ανταπάντηση. Την περασμένη Τετάρτη, περίπου 30-40.000 φοιτητές βγήκαν στους δρόμους του Δουβλίνου, στη μεγαλύτερη φοιτητική κινητοποίηση στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Η τελευταία εξέλιξη δείχνει την αναπτυσσόμενη αντίδραση του κόσμου», εξηγεί.

«Το μνημόνιο αποτελεί τη συνταγή για τη διατήρηση του ελληνικού καπιταλισμού»

«Με βάση το σημερινό σύστημα δεν υπάρχει λύση, πέρα από την καταστροφή των συνθηκών διαβίωσης της εργατικής τάξης, την καταστροφή του δημόσιου τομέα και την οπισθοδρόμηση της κοινωνίας με την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης. Γιατί; Διότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές ασκούν το ρόλο του δικτάτορα στην πολιτική. Οι αγορές έχουν την εξουσία του θεού πάνω από την κοινωνία. Ακόμη και τα Μέσα σχολιάζουν την κάθε πολιτική που προωθείται από την κυβέρνηση σε εξάρτηση με την ικανοποίηση των αγορών. Ποιος μας οδήγησε όμως στις αγορές; Ποιος τους έδωσε αυτή τη θεϊκή δύναμη; Ποιοι είναι οι αγορές; Είναι απλώς διεθνείς τράπεζες, κερδοσκόποι, κερδοσκοπικά κεφάλαια, παράσιτα της κοινωνίας που καταδυναστεύουν την πολιτική. Πρέπει να τους αποδυναμώσουμε, τα τους εθνικοποιήσουμε, υπό δημοκρατικό έλεγχο και στη συνέχεια να σχεδιάσουμε επενδύσεις για να αναπτυχθούν υπηρεσίες, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για το λαό», τονίζει.

Σύμφωνα με τον Ιρλανδό ευρωβουλευτή, το πρόγραμμα εξόδου από την κρίση που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση αποτελεί «τη συνταγή για τη διατήρηση του ελληνικού καπιταλισμού, όλα γίνονται για την επιβίωση του ελληνικού καπιταλισμού, αλλά και του ιρλανδικού. Μπορούν να επιβιώσουν μόνο σε βάρος του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και των φτωχών». Ο ίδιος προτείνει «την εθνικοποίηση όλων αυτών των ιδρυμάτων, αλλά όχι με γραφειοκρατικό τρόπο. Όχι απλώς να τις διασώσουμε, αλλά να τις εθνικοποιήσουμε και με δημοκρατικό τρόπο να τις ελέγξουμε και να επενδύσουμε άμεσα με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα υπό κρατική ιδιοκτησία, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τότε μπορούμε να σχεδιάσουμε μια αναπτυξιακή πολιτική που χρειάζεται και να προσφέρουμε εργασία σε εκατομμύρια ανθρώπους. Προς όφελος της πλειοψηφίας και όχι των ιδιωτικών συμφερόντων και των κερδοσκόπων. Αν η εναλλακτική αυτή τεθεί ως προτεραιότητα μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα».

Κάνοντας λόγο για «ένα τεράστιο κενό Αριστεράς στην Ευρώπη», σημειώνει πως τα σοσιαλδημοκρατικά και τα φιλελεύθερα κόμματα έχουν περάσει στο στρατόπεδο του καπιταλισμού και των αγορών, όπως βλέπουμε και στην Ελλάδα με το ΠΑΣΟΚ και προσθέτει πως «πρέπει να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο κίνημα στην Αριστερά».

«Η προπαγάνδα το όπλο του καπιταλισμού»

«Ο καπιταλισμός πάντα καταφεύγει στην προπαγάνδα και τα ψέματα, όπως επίσης και στη δημιουργία στερεοτύπων στον προπαγανδιστικό του πόλεμο. Επιθυμούν να διασπάσουν την εργατική τάξη της Ευρώπης, ενώ οι εργαζόμενοι της Ευρώπης θα έπρεπε να εργαστούν μαζί και να μην επιτρέψουν να τους διασπάσουν. Η ευθύνη ολόκληρη για την ελληνική κρίση είναι του καπιταλισμού. Είναι το οικονομικό καθεστώς που εφαρμόζεται εκείνο που έφτασε την κατάσταση εδώ σήμερα, οι μεγάλες επιχειρήσεις, η εκκλησία της Ελλάδος που δεν πληρώνει κανένα φόρο και τη γλιτώνει εδώ και δεκαετίες... Αλλά τώρα κατηγορούν τους εργαζόμενους για την κρίση».

«Απογοητευμένη από την ηγεσία της η ελληνική εργατική τάξη»

Αναγνωρίζοντας ότι η ελληνική εργατική τάξη έχει επιδείξει αξιοθαύμαστο θάρρος και αποφασιστικότητα να αγωνιστεί, ο κ. Χίγκινς υπογραμμίζει ότι «η ηγεσία της την έχει απογοητεύσει. Χρειάζεται μια στρατηγική για να κινητοποιηθούν οι εργαζόμενοι και να ασκήσουν πίεση. Η κρίση ηγεσίας των εργαζομένων είναι τεράστια και αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ιρλανδία, οι ηγεσίες των εργατικών συνδικάτων απλώς δεν καθοδηγούν. Σε άλλες χώρες, όπου ξεχειλίζει η οργή του λαού, υπάρχει ευρείας κλίμακας κινητοποίηση, όπως στην Ισπανία και τη Γαλλία για παράδειγμα. Αλλά απαιτείται μια στρατηγική που θα δει τη δύναμη της εργατικής τάξης μέχρι να σταματήσει αυτή την επίθεση και να διεκδικήσει μια εναλλακτική λύση για τη λειτουργία της κοινωνίας και της οικονομίας. Θεωρώ ότι τα συνδικάτα δεν έχουν μια εναλλακτική λύση και δεν έχουν την πίστη ότι υπάρχει εναλλακτική, επιτρέποντας τη στρατηγική του καπιταλισμού να συνεχιστεί. Φοβούνται τη δύναμη που έχουν γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αντιμετώπιση με το ελληνικό κράτος, το οποίο είναι απαραίτητο, καθώς είναι ο μοναδικός τρόπος. Οι εργαζόμενοι είναι η δύναμη μιας κοινωνίας, αν το ήξεραν και είχαν συνείδηση της δύναμής τους. Αν σταματούσαν να εργάζονται, οι καπιταλιστές μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, αλλά είναι αβοήθητοι. Αν οι εργαζόμενοι είχαν επίγνωση της δύναμής τους, αλλά η ηγεσία δεν αναλαμβάνει αυτό το ρόλο και στην Αριστερά στην Ελλάδα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, λόγω των διασπάσεων με το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ που δεν διαθέτει ένα αρκετά ξεκάθαρο πρόγραμμα».

«Γερμανία και Γαλλία υπηρετούν την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου»

«Από τη δημιουργία ήδη της ευρωζώνης είχε προβλεφθεί ότι οι πιο αδύναμες χώρες θα αντιμετώπιζαν προβλήματα. Η ιδέα ότι η Πορτογαλία θα μπορούσε να είναι στην ίδια οικονομική συμμαχία με τη Γερμανία ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Η κρίση ήταν αναμενόμενο να επέλθει σε κάποιο στάδιο. Παραδοσιακά στο παρελθόν, οι εθνικοί καπιταλιστές είχαν την ευχέρεια ρύθμισης των ισοτιμιών τους σε περιόδους κρίσης για την αντιμετώπισή της. Και πάλι η εργατική τάξη αναλάμβανε το βάρος, αλλά επρόκειτο για μια διαφορετική μέθοδο. Όταν εγκαταλείφθηκαν οι ισοτιμίες και η δυνατότητα ανεξάρτητης δράσης η εξέλιξη ήταν αναπόφευκτη. Η Αριστερά συνειδητοποίησε ότι ήταν τρελό οι αδύναμες οικονομίες να είναι στο ίδιο καθεστώς με τη Γερμανία για παράδειγμα. Μόλις η κρίση ξέσπασε, η οποία προκλήθηκε από την αποκανονικοποίηση, την κερδοσκοπία και το φιλελευθερισμό διεθνώς, τότε η αδυναμία των οικονομιών αυτών αποκαλύφθηκε στο πραγματικό τους μέγεθος. Η αλήθεια ήρθε στο φως... με καπιταλιστικούς όρους απλώς δεν είναι ικανές να ανταγωνιστούν».

Όπως σημειώνει, οι νέοι μηχανισμοί στήριξης που προωθούν Γερμανία και Γαλλία, μέσω της αναθεώρησης της συνθήκης της Λισαβόνας, «υπηρετούν την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, των τραπεζών, των κερδοσκόπων. Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε τις προτάσεις αυτές. Θέλουν τη δημιουργία του ευρωπαϊκού Ταμείου Στήριξης, αλλά το κόστος θα είναι τρομερές περικοπές σε βιοτικό επίπεδο, κοινωνική πρόνοια για όποια χώρα καταφύγει σε αυτό. Η Ε.Ε. είναι στην πραγματικότητα οι ηγέτες του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, οι άνθρωποι έχουν την ψευδαίσθηση ότι η Ε.Ε. είναι κάποιος καλός παππούς που θα βοηθήσει τα παιδιά όταν υπάρχει κρίση. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Η Ε.Ε. είναι ένας οργανισμός για την εξυπηρέτηση μεγάλων επιχειρήσεων και του καπιταλισμού ειδικότερα. Η λύση τους τώρα είναι να απαιτούν τη μορφή πολιτικών που η Ιρλανδία, η Ελλάδα και η Ισπανία θα εφαρμόσουν, σε βάρος των εργαζόμενων».

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ 

ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ 

ΕΝΑ ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΟ ΠΑΙΔΙ

Ανοίξτε το παρακάτω VIDEO 

και  απολαύστε τη δύναμη 

της αλήθειας και της αθωότητας και μην ξεχνάμε πως η ντροπή είναι επαναστατική  ευαισθησία που μπορεί να μας οδηγήσει και στην επαναστατική πράξη

_________________________________________________

http://www.youtube.com/watch?v=_MW46cu0UM8&feature=player_embedded
________________________________________________

Το Video μας το έστειλε ο Πάρις Ελευθεριάδης. 

Σε ευχαριστούμε Πάρη

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ ή ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ;

Υπάρχουν «κλιματικά όπλα»; 

 

Ένα άρθρο του Αντρέι Αρέσεφ, υποδιευθυντή του Ιδρύματος Στρατηγικής Κουλτούρας (Strategic Culture Foundation), που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας και παρουσιάστηκε από το κρατικό κανάλι ειδήσεων RΙΑ Νovosti, υπό τον τίτλο «Κλιματικά όπλα:κάτι περισσότερο από θεωρία συνωμοσίας;» , έλεγε ότι πίσω από το κύμα καύσωνα ίσως βρισκόταν το περιβόητο πάρκο 180 κεραιών εκπομπής μικροκυμάτων στην ιονόσφαιρα ΗΑΑRΡ της Αλάσκας. Παρά τις περί του αντιθέτου κατά καιρούς διαβεβαιώσεις του αμερικανικού Πενταγώνου, ο Αρέσεφ υποστήριζε ότι «στόχος του είναι η επιλεκτική αποσταθεροποίηση περιβαλλοντικών και αγροτικών συστημάτων σε συγκεκριμένες χώρες». Επίσης, ως ύποπτο συνεργό του ΗΑΑRΡ ο Αρέσεφ εντόπιζε το περίεργο διαστημικό λεωφορείο που έθεσε σε τροχιά το Πεντάγωνο τον Απρίλη που μας πέρασε. Πρόκειται για το ρομποτικό διαστημόπλοιο Χ-37Β, το οποίο κατά τον Αρέσεφ μεταφέρει όπλα ακτίνων λέιζερ, κατάλληλα και για «κλιματικό πόλεμο»...... ....

Διαβάστε ολόκλητο το άρθρο,  στο ΒΗΜΑ  της Τρίτης 14 Σεπτεμβρίου 2010 και αναλογιστείτε σε ποιών τα χέρια βιάζεται η επιστήμη και γινεται θεραπενίδα της πιό καταστροφικής και απάνθρωπης εξουσίας http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=33&artId=315592&dt=12/09/2010#ixzz0zSIVc9qV

ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ, ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗ . ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΤΑΜΑΥΡΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ 

ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : http://sfrang2.blogspot.com/

Η Τζούλια και ο μητροπολίτης...

Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ δημοσίευσε η δημοσιογράφος και συγγραφέας κ. Έλενα Ακρίτα ένα άρθρο, στο οποίο μας κακολογούσε, ως λαό, επειδή "όλοι γνωρίζουν την Τζούλια και ελάχιστοι τους πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους αυτού του τόπου..." και ένας από αυτούς τους αξιόλογους είναι, λέει, ο μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου. 

Προχθές δημοσίευσε ΤΟ ΒΗΜΑ μια συνέντευξη με την κ. Ακρίτα πάνω στο ίδιο θέμα και άλλα ειδικότερα θέματα των δραστηριοτήτων της. Θεώρησα κατόπιν αυτού σκόπιμο να γράψω μια (ανοικτή) επιστολή στην κ. Ακρίτα για την κοροϊδία που υφιστάμεθα από κυβερνώντες και ρασοφόρους, μήπως και δεν τα έχει πληροφορηθεί... Ίσως γνωρίσει επιτέλους και το συγκεκριμένο μητροπολίτη!

Κυρία Ακρίτα μου,

Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, δεν σας έχω ξαναγράψει, σας γνωρίζω μόνο ως δημοσιογράφο και συγγραφέα, αλλά και ως θυγατέρα των λαμπρών γονέων σας.

Σας γράφω το παρόν μετά από τη δημόσια αναφορά σας (ΝΕΑ, 20/3/2010) ότι διαβάσατε (στο Internet υποθέτω) για τον μητροπολίτη Μεσογαίας και τον θαυμάσατε που παραχώρησε το μηνιαίο μισθό του στο κράτος, για να καλυφθούν τα χρέη των 300-400 δισεκ. ευρώ ή, μάλλον, για να δώσει ένα μήνυμα (σε ποιους άραγε;) ότι πρέπει να συνδράμουν όλοι την πατρίδα σ’ αυτή την κρίσιμη κατάσταση.

Να σας μαρτυρήσω ότι από πολύ μικρός θυμάμαι τον Παπάγο στο ραδιόφωνο που έλεγε για “αυτή την κρίσιμη εποχή που περνάει η πατρίδα μας...” και ήλπιζα έκτοτε ότι θα ξεπεραστεί κάποτε η καταραμένη “κρίση”. Δεν ήξερα τότε ποια κρίση ήταν και γιατί… Μετά κατάλαβα το δούλεμα γιατί από τότε, κάθε πρωθυπουργός μίλαγε για την “κρίσιμη εποχή” και πάντα διαπίστωνα ότι έπρεπε να φορτωθώ τη λύση άλλης μιας κρίσης, για την οποία δεν ήμουν εγώ υπεύθυνος, ούτε τα αδέλφια μου, ούτε οι άλλοι συγγενείς, ούτε οι γείτονες και οι φίλοι. Μας καλούσαν όμως να βοηθήσουμε να ξεπεραστεί η κρίση, την οποία άλλοι και συνεχώς δημιουργούσαν ή προέβαλαν…

Αν θυμάστε, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 κήρυξε ο υπουργός Συντονισμού κ. Μητσοτάκης τη λιτότητα, περιορισμός στους μισθούς, περιορισμός στις προσλήψεις κ.ο.κ. και έβλεπα -και βλέπαμε όλοι- να αυξάνονται διαρκώς επιλεκτικά και υπερβολικά κάποιοι μισθοί, να προσλαμβάνονται επιλεκτικά κάποιοι στο Δημόσιο… Και όλο νέα λιτότητα, με κάθε νέα κυβέρνηση, χωρίς να έχουμε φταίξει εμείς σε τίποτα, εμείς πληρώναμε όμως πάντα!

Το τελευταίο αποκορύφωμα αυτής της υποκριτικής και παραπλανητικής πολιτικής ήρθε το περασμένο φθινόπωρο, όταν αποκαλύπτεται αυτό που ξέραμε όλοι μας, ότι το κράτος είναι καταχρεωμένο και ταυτόχρονα ότι κάποιοι είχαν “κόψει” για λογαριασμό τους -συνάδελφοί σας, στην ΕΡΤ- τεράστιους μισθούς, χωρίς να προσφέρουν κάτι, χωρίς να τους χρειάζονται ουσιαστικά για να ζήσουν καλά, έτσι από απληστία, αφού είχαν δεύτερους και τρίτους μισθούς ή συντάξεις! Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται εδώ και 4-5 δεκαετίες και, όπως μου λένε οι παλαιότεροι, είναι το ίδιο εδώ και 8-10 δεκαετίες…

Κάθε φορά σε τέτοιες κρίσεις, πετάγεται λοιπόν απρόσκλητος ένας ήρωας και “θυσιάζεται” ή “θυσιάζει” κάτι για την πατρίδα, μάλλον για παραδειγματισμό δικό μας… Τώρα είναι ο μητροπολίτης Μεσογαίας που τον ανακαλύψατε μάλλον αργά. Ξέρετε κάτι, κυρία Ακρίτα μου, ο κ. Νικόλαος παίζει με τον καημό μας, γιατί δεν αρκεί να “θυσιάζεις” κάτι απρόσκλητος, ακόμα και τον εαυτό σου, δεν αναδεικνύεσαι και δεν εξαγνίζεσαι -εφόσον αυτό επιδιώκεις- αν είσαι φορέας οπισθοδρομικότητας.

Ο κ. Χατζηνικολάου που σπούδασε Φυσική και διετέλεσε ακαδημαϊκός δάσκαλος αυτού του επιστημονικού αντικειμένου έχει 2 εκκρεμότητες:

1. Πρώτα πρέπει να αποφασίσει αν ισχύει το ηλιοκεντρικό σύστημα και η Γη είναι σφαιρική, όπως δέχεται και αποδεικνύει η επιστήμη, ή ισχύει το γεωκεντρικό σύστημα και η Γη είναι επίπεδη, όπως προκύπτει από τις “ιερές γραφές”. Γι’ αυτή τη σχιζοφρένειά του, τις εργάσιμες ημέρες να στηρίζει το ηλιοκεντρικό σύστημα και τις Κυριακές το γεωκεντρικό, πρέπει να δώσει κάποια εξήγηση ο κ. Νικόλαος, διαφορετικά συμπεραίνω ότι προσπαθεί να μας ξεγελάσει όλους!
2. Στη συνέχεια πρέπει να εξηγήσει, πώς και γιατί έφερε πριν από 1-2 χρόνια από τη Ρωσία το πτώμα ενός “αγίου” και κάλεσε τους μαθητές να το προσκυνήσουν. Έστειλε εγκύκλιο μάλιστα στα σχολεία και έγραψε ότι “θα ωφεληθείτε αφάνταστα” προσκυνώντας ένα πτώμα (Ελευθεροτυπία, 24/9/2008). Αντιλαμβάνεστε σε ποια χώρα με πόσες παράλληλες κοινωνίες δίπλα μας ζούμε! Περιέφερε δε το πτώμα στις περιοχές των Ρωσοπόντιων στην Αττική, επειδή ο “άγιος” ήταν ρώσικης καταγωγής και προέλευσης και έβαλε ο μητροπολίτης στη σειρά γυναικούλες με μαντήλια, γέροντες με ρόζους στα χέρια και παιδάκια που δεν πρόλαβαν ακόμα να ενταχθούν στις συμμορίες του Μενιδίου ή της Ζοφριάς, να προσκυνήσουν ένα πτώμα, γιατί οι θεοί και οι δαίμονες αποτελούν πλέον τη μόνη ελπίδα αυτών των ανθρώπων. Όλα αυτά δε με το παγκάρι  έτοιμο να δεχτεί τους οβολούς τού -κυριολεκτικά- ποιμνίου!

Είμαι απόλυτα βέβαιος, κυρία Ακρίτα μου, ότι καταλαβαίνετε ως ευφυέστατος άνθρωπος την άβυσσο μεταξύ, αφενός των στόχων και μεθόδων της Φυσικής και της επιστήμης γενικότερα  και, αφετέρου, της “ωφέλειας” που φέρνει ένα πτώμα!

Μα, αν μπορούσε ένα πτώμα να φέρει τη λύση των προβλημάτων μας, τί τη χρειαζόμαστε τη Φυσική και τις επιστήμες; Ας σταματήσουμε να πηγαίνουμε τότε στα σχολεία, ας καταργήσουμε τα νοσοκομεία και ας αφιερωθούμε στα ιερά πτώματα που θα μας λύσουν τα ιαματικά, διατροφικά, μορφωτικά κ.ά. προβλήματά μας. Βέβαια, το Μεσαίωνα και πριν που δεν υπήρχε Ιατρική και πέθαιναν οι άνθρωποι από τις επιδημίες σαν τις μύγες κατά εκατομμύρια, πάλι δεν είχαν βοηθήσει οι προσευχές και οι παρακλήσεις, πάλι δεν έκαναν τα ιερά πτώματα κανένα θαύμα, αλλά ποιος τα ξέρει αυτά; Στην κουτσή εκπαίδευσή μας προτεραιότητα έχουν η Παναγίτσα που πολέμησε στα τείχη τους εχθρούς μας (χριστιανοί κι αυτοί, συχνά δε ορθόδοξοι!) και ο Χριστούλης που τον επιβάλλουν στην κοινωνία, επειδή θυσιάστηκε για μας, λένε, χωρίς να του το έχει ζητήσει κανένας!

Ο κ. Νικόλαος Μεσογαίας δεν περιορίζεται όμως μόνο στη μεταφορά ιερών πτωμάτων, έχει κι άλλες κοινωφελείς  δραστηριότητες: μαζεύει 1-2 ημέρες κάθε μήνα τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια της μητροπόλεώς του στην Παλλήνη και τα ευλογεί - ναι, αυτός ο μελετητής της επιστήμης και της τεχνολογίας, τα ραντίζει με νεράκι για να συγκαλύψει ο οδηγός την ανεπάρκειά του στην ικανότητα οδήγησης, ίσως και την εξαγορά της άδειας οδήγησης με κάποια λαδώματα  (Ελευθεροτυπία, 24/06/2006)…

Η Παναγίτσα δεν προστατεύει αυτούς που πρέπει, τους πεζούς που είναι και τα συνηθέστερα θύματα των τροχαίων, αλλά αυτούς που είναι οπαδοί της και έχουν πληρώσει για να ευλογηθεί το αμάξι τους – αλλιώς γιατί να ευλογούνται τα μηχανήματα; Κάτι σαν τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό που συμπαρίστανται στους χουλιγκάνους τους. 

Με αυτή ακριβώς τη λογική προσεύχονται και ορκίζονται όλοι οι μαφιόζοι της Νέας Υόρκης (Ιταλοί και Ιρλανδοί καθολικοί απαξάπαντες!) στον “αληθινό θεό” και τους συγγενείς του, μητέρα, ξαδέλφια, μαθητές και φίλους του… Θα έχετε δει το φιλμ με τον Ντε Νίρο ο οποίος, μεγαλο-μαφιόζος πλέον, αναπολεί τη νεανική γκανγκστερική ζωή του και μονολογεί: “Το Σάββατο πήγαινα στην εξομολόγηση, την Κυριακή κοινωνούσα και τη Δευτέρα έπιανα πάλι τη σκληρή δουλειά… Είναι ωραίο να είσαι χριστιανός!” Αυτό το χριστιανισμό των αλληλοεξυπηρετήσεων προβάλλει ο φυσιοκράτης από σπουδές αλλά θεοκράτης εξ επαγγέλματος μητροπολίτης κι ας μην το δηλώνει!

Ο κ. Χατζηνικολάου τα ξέρει αυτά και πολύ καλά, αλλά τα αποσιωπά, μάλλον τα θεωρεί ασήμαντα, περιθωριακά, γιατί δεν πιστεύω ότι θέλει να μας κοροϊδέψει! 


Αυτός ασχολείται με άλλο θέμα, με το προσωπικό μεγαλείο του! Όταν του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, που αναφέρατε, εκστόμισε εκείνο το μνημειώδες λογύδριο (BHMA, 12/2/2009): 

«Σε μια χρονική συγκυρία παγκοσμίου εκφυλισμού των πολιτικών ιδεολογιών, γενικευμένης κατάρρευσης του χρηματοοικονομικού μας ειδώλου, απροσδόκητου κλονισμού της τεχνολογικής και επιστημονικής μας έπαρσης στη Γενεύη, ανεπίστροφης καταστροφής του φυσικού μας περιβάλλοντος σε κάθε γωνιά της γης και αλόγιστης εκδαπάνησης του φυσικού μας πλούτου, σε μια περίοδο που τα ανθρώπινα δικαιώματα επιστρατεύονται για να καταργήσουν τα αιώνια “δικαιώματα” του Θεού και να αμφισβητήσουν τις παγκόσμιες ηθικές, κοινωνικές και λογικές σταθερές, σε μια εποχή πλήρους ανατροπής του διαχρονικού συστήματος των αξιών, νοσηρής προβολής των ανθρώπινων επιτευγμάτων και ταυτόχρονης περιπλοκής των διαπολιτισμικών επικοινωνιακών μηχανισμών, σε μια στιγμή που η έννοια της κοινωνίας αποτελεί άγνωστη εμπειρία και ο περί Θεού λόγος στερείται θεολογίας, το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας της ιστορικής Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών μού κάνει την τιμή να με αναγορεύσει διδάκτορά του»!

Ο κόσμος υποβαθμίζεται και χάνεται, η επιστήμη και η τεχνολογία παραπαίουν (στη Γενεύη), οι παγκόσμιες σταθερές ανατρέπονται, αλλά υπάρχει σημείο αναστροφής, το “μη παρέκει”: Το καταπέτασμα σχίζεται, ο ουρανός αστράφτει και βροντάει, η ελπίδα γεμίζει τους απελπισμένους, απ’ άκρη σ’ άκρη στον πλανήτη, η Θεολογική Σχολή βραβεύει τον αυτάρεσκο οπισθοδρομικό κ. Νικόλαο! Με τέτοιο θεϊκό μεγαλείο, τι  να τα κάνει τα 2.000 ψωροευρώ ο μητροπολίτης, αφού ζει και τρέφεται με τη θεϊκή εύνοια…

Τα σέβη μου κυρία Ακρίτα και κάνετε μεγάλο λάθος, 
αν νομίζετε ότι ασχολούμαστε με την όποια Τζούλια
και αγνοούμε το συγκεκριμένο μητροπολίτη!